menim hekayem

Qaçırdım... Arxama baxmadan ve nefes alamada qaçırdım.. Birden ele bil yıxıldım.. Hiss etdiyim yegane şey üreyimin nece döyündüyü idi..
Men, axmaq bir yeniyetme izlediyim cin çağırma seansından sonra cin çagırmaq qerarına gelmişdim. O qeder axmaq idim ki, bütün pulumu diske ve lazım olan eşyalara xerclemisdim. Neyse... Vaxt gelib çatdı. İki güzgünü üz üze qoyub aralarına 2 şam qoydum. Elimi bir az kesib qanımı güzgulere sürtdüm. Hazırlıq bitdi. Anamgil narahat olmasınlar deye inandırdım ki qorxu oyunu oynayacam. İndi yalnız saat00:03-ü gözlemek ve güzgülerin arasında dayanıb, el-deccur demek lazımıydı. Vaxt gelib çatdı. Güzgulerin arasına keçib el-deccur dedim. Ses eks seda veren kimi qorxmaga basladım. Pencerenin şüşeleri sındı. İçeri "kölge"ler daxil oldu. Mene toxunurdular. Toxunduqları yerler berk ağrayır ve göyerirdi. Onlardan biri mene yaxınlaşıb neise dedi ve qorxudan qapını açın qaçmağa başladım.
Qaçırdım.. Arxama baxmadan ve nefes almadan qaçırdım.. Birden ele bil yıxıldım. Hiss etdiyim yegane şey üreyimin döyünmesi idi. Gözlerimi açanda xestexanada idim. Xestexana deyende agıl xestexanasını nezerde tuturam. Ellerim qollarım bağlı halda mene gic gic suallar verirdiler. Şerait de cox pis idi. Burada ne qeder qalacağım belli deyil ama bir şeyi deqiq bilirem:
Men deli deyilem.