sənsizlik

Mənim sevgim belə başladı.Deməli bir oğlan var idi əvvəllər ondan xoşum gəlmirdi.Düşünürdümki pis oğlandı.Bir gün onunla yolda qarşılaşdım və sanki ilk baxışdan ona vurudum.O günü unuda bilmədim.Ondan sonra yalnız onu düşünürdüm.Bir müddət keçdi elə olduki biz qonşu olduq.Onu hər gün görmə imkanım var idi.Mən onu sevsəmdə sevdiyimi deyə bilmirdim.Bilirdim o məni sevmir yenə də sevirdim.Sora ayrı yerə köçdük.Çox pis olmuşdum.Onun üçün çox darıxırdım.Elə istiyirdim onu görəm.Amma bu mümkün olmurdu.Biz ordan köçdüyümüzdən bəri iki dəfə görmüşəm.O mənə nifrət edirmiş kimi baxır.Olsun onu yenə də çox sevirəm.Hərdən istiyirəm onun haqqında düşünməyim bəlkə unudaram.Görürəmki yox mümkün düyil.O köklü ağac kimi ürəyimdə bitib.heç kim unutdura bilmir onu mənə.Mənim vecimə deyil kimsə məni sevir mənim tək istəyim var.yalnız o məni sevsin.Və düşünəndəki mən başqasına qismət olacam ona deyil ürəyim partlayır.hələ də ümüdlə yaşayıram ki oda məni sevər.