Olmeyen Sevgi
taxıb,
evliliye ilk addımlarını
atacaqdılar.
Genc adam ele heyecanlı idi
ki sevdiyine qovuşmaq üçün
can atırdı... Qağayılara
baxdı, bir-birleriyle oynaşıb,
uçuşan qağayılara... Ne
qeder gözel reqs edirdiler
havada. Tekrar saatına baxdı
genc adam.
Narahatlıqlanmağa
başlamışdı. Sevgilisi yene
gecikmişdi, hem de çox... Bu
qeder gecikmemesi lazım
idi. İşde her gün burada
görüşmek üçün sözleşmirler
idimi? Her gün sahilde,
qağayılara baxaraq, denizin
onlara izah etdiyi nağılları
dinleyerek bir-birlerine
sarılıb hesret aradan
qaldıracaqlarına söz
vermirler idimi? O zaman
niye gelmemişdi yene?
Ağılına pis düşünceler
gelmeye başladı. Xeyr.. xeyr..
ola bilmezdi. Sevdiyine bir
şey ola bilmezdi. Onsuz
heyat yaşanmazdı ki... O
ölse bele davamlı menimle
yaşar deye düşündü genc
adam. Bunun düşüncesi
bele xoş deyildi. Gözlerini
yere endirdi. Gözyaşlarını
kimsenin görmesini
istemirdi. Onsuz da nedense
etrafındakı insanlar ona
sanki deli kimi baxırdılar.
Narahat olmağa başladı
baxışlardan.
Artıq bezmişdi... Yene
sevgilisi geldi ağılına.. Niye
gelmedi göresen deye
düşünmeye başladı.
Gözlerini bağladı.
7 il oldu dedi. 7 ildir her
gün bu sahilde idi, sevdiyini
gözleyirdi. Daha çox döze
bilmedi. Üreyi parçalanacaq
kimi olurdu. Gözlerinden 1
damla daha yaş güllerin
üzerine damladı... Yene
gelmeyecek yeqin, en yaxşısı
men onun evine gedim
deye zümzüme etdi... Heç
olmazsa gülleri her zamanki
kimi yanına qoyar, ona
vermiş olardı... Genc adam
ayağa qalxdı. Sevdiyiyle
görüşmek üzre, yaşıl tepenin ardındakı
qebirisitanlığa doğru
getmeye başladı...
Ona olan Eşqi ve Sevgisi
onunla birlikde ölmemişdi...
adı : Olmeyen Sevgi
tarix : 02.09.2013 - (17:38)
oxunub : 5253
müellif : Senan
[online: 6 nefer]